Wydawca treści Wydawca treści

Drzewostany referencyjne

Ostoje różnorodności biologicznej.

Celem ustanowienia ostoi bioróżnorodności jest zwiększenie różnorodności biologicznej o organizmy związane ekologicznie z obecnością rozkładającego się drewna w ekosystemach leśnych oraz zwiększenie tzw. oporu środowiska, poprzez poprawę warunków bytowania i rozwoju organizmów związanych z rozkładającym się drewnem. Ostoje zostały wyłączone z użytkowania gospodarczego. Jedynie w wyjątkowych i uzasadnionych przypadkach (np. z przyczyn bezpieczeństwa, ppoż., przejezdności dróg itp.) istnieje możliwość prowadzenia w nich cięć, cięcia te jednak nie mogą w żaden sposób naruszać charakteru ostoi.

Materiały do pobrania

·         Wykaz ostoi w Nadleśnictwie Manowo


Polecane artykuły Polecane artykuły

Powrót

Lasy nadleśnictwa

Lasy nadleśnictwa

Ogólna powierzchnia Nadleśnictwa wynosi wg stanu na 01.01.2016 r. – 17 968 ha, w tym powierzchnia leśna 17 203 ha.

Nadleśnictwo zostało podzielone na 12 leśnictw, przeciętna powierzchnia leśnictwa wynosi 1497,31 ha.

 

              Charakterystyka przyrodniczo-leśna


          Nadleśnictwo leży w Bałtyckiej krainie przyrodniczo-leśnej, dzielnicy Pobrzeża Słowińskiego, mezoregionie Równiny Białogardzkiej. Rzeźba terenu ukształtowana w czasie ostatniego zlodowacenia jest zróżnicowana, przechodzi od terenu równinnego do pagórkowatego. Wysokość nad poziom morza waha się od 30 m do 130 m. Stosunkowo długi okres wegetacyjny, duży opad, ciepłe lata i łagodne zimy sprzyjają produkcji leśnej. W związku z bliskością Bałtyku obserwuje się jego łagodny wpływ na klimat. Przeciętna temperatura roczna wynosi około 7 o C, przy rocznym opadzie około 790 mm. Okres wegetacyjny trwa średnio 240 dni. Niekorzystny wpływ późnych przymrozków często odbija się na jakości upraw. Obszar Nadleśnictwa pokrywają w przeważającej części piaski sandrowe z płatami piasków zwałowych i glin zwałowych. Wzdłuż cieków i zbiorników wodnych występują współczesne osady bagienne: torfy i mursze. Przeważającym typem gleby są gleby rdzawe zajmujące 71 % powierzchni. Ponadto występują gleby bielicowe 12 %, brunatne 4 % i gleby torfowo - murszowe 4 %.

Procentowy udział typów siedliskowych lasu

         Dominującymi typami siedliskowymi są bory świeże, bory mieszane świeże i lasy mieszane świeże. Łącznie siedliska borowe zajmują 80 %, a lasowe 20 % powierzchni. Najliczniej występującym gatunkiem lasotwórczym jest sosna, zajmująca 84 % gruntów zalesionych, tworząca drzewostany jednogatunkowe, a na siedliskach żyźniejszych mieszane ze świerkiem, dębem, bukiem i brzozą. Udział gruntów porolnych wynosi około 50%. Drzewostany te są często lukowate i opanowane przez hubę korzeniową. Drugim gatunkiem co do powierzchni jest świerk - 5 %. Z cenniejszych gatunków występują buk 3 %, dąb 2 %, modrzew 1 % gruntów zalesionych.