Asset Publisher Asset Publisher

Użytkowanie lasu

Nadleśnictwo Manowo zadania z zakresu użytkowania lasu prowadzi w oparciu o Plan urządzenia lasu na okres od 01.01.2016 do 31.12.2025 roku. Plan ten sporządza specjalistyczna jednostka – Biuro Urządzania Lasu, a zatwierdza go Minister Środowiska. Plan ten sporządza się co 10 lat. Dokument ten bardzo dokładnie określa  etat cięć tj. ilość drewna jaką może pozyskać Nadleśnictwo w okresie 10-letnim, aby prawidłowo prowadzić cięcia hodowlane. Określony etat cięć pozwala pozyskiwać drewno na potrzeby społeczeństwa bez szkody dla ekosystemu leśnego. W przypadku Nadleśnictwa Manowo etat cięć wynosi  1 070 051 m3 drewna, z czego 636 051 m3 drewna  stanowią użytki rębne (cięcia w lasach przeważnie  powyżej 80 roku życia) a 434 000 m3 stanowią użytki przedrębne.

Cięcia rębne przeprowadza się w zależności od gatunku w wieku:

- Świerk, Brzoza, Olsza  - 80 lat;

- Sosna, Modrzew – 100 lat;

- Buk – 110 lat;

- Jodła – 120 lat;

- Dąb – 140 lat .

Cięcia prowadzone w ramach użytkowania lasu mają przede wszystkim na celu stworzenie korzystnych warunków wzrostu i rozwoju dla drzew. W zależności od gatunku drzewa dominującego w drzewostanie, który ma swoje specyficzne wymagania pod względem warunków świetlnych, wilgotnościowych i glebowych wyróżniamy następujące kategorie cięć dla:

1. użytkowania rębnego:

- zupełne (głównie dla gatunków światłożądnych jak np. sosna)

- gniazdowe ( głównie dla gatunków cienioznośnych : buk, dąb)

- częściowe (głównie dla gatunków cieniolubnych i cienioznośnych jak np. buk, dąb, jodła)

2. użytkowania przedrębnego:

- czyszczenia późne

- trzebieże wczesne

- trzebieże późne

Z metod pozyskiwania drewna stosowanych obecnie w Nadleśnictwie Manowo  najbardziej rozpowszechniona jest metoda z użyciem pilarki spalinowej, w której drzewa ścinają drwale  – operatorzy pilarek, następnie oczyszczają je z gałęzi (okrzesują), a do miejsca wywozu drewno ściągane jest (zrywka drewna) za pomocą ciągników specjalistycznych (skider, forwarder) lub rolniczych.

W niektórych leśnictwach pracę drwali przejmują maszyny wielooperacyjne (harvestery), jednakże radzą sobie one lepiej tylko w łatwiejszych, jednogatunkowych drzewostanach iglastych. Wszędzie indziej niezastąpiona jest praca ludzkich rąk.

 

M.Gabryszak

 

 

zdj. K.Sawastian

zddzzz

 

 

 

 

 

 


Asset Publisher Asset Publisher

Back

Ochrona starolasów – nasza odpowiedzialność za przyszłość lasów

Ochrona starolasów – nasza odpowiedzialność za przyszłość lasów

Lasy Państwowe podejmują kolejne kroki w kierunku ochrony najcenniejszych przyrodniczo terenów leśnych. W centrum naszych działań znajdują się dziś starolasy – obszary o wyjątkowej wartości ekologicznej i przyrodniczej, które stanowią kluczowe siedliska dla wielu rzadkich gatunków roślin i zwierząt.

Trwają intensywne prace nad procesem wyznaczania lasów pod szczególną ochroną. Wczoraj w Dyrekcji Generalnej odbyło się spotkanie kierownictwa Lasów Państwowych i  zastępców dyrektorów regionalnych dyrekcji Lasów Państwowych ds. zrównoważonej gospodarki leśnej w sprawie propozycji LP dotyczących wzmocnienia ochrony leśnych zasobów przyrodniczych i wyznaczenia starolasów.

Jesteśmy świadomi potrzeby wyznaczenia starolasów, braliśmy udział w tworzeniu europejskich wytycznych definiujących starolasy i lasy pierwotne. W tej chwili takie lasy są identyfikowane w państwach członkowskich Unii Europejskiej. Ta forma będzie funkcjonowała w Europie na równi z rezerwatami przyrody.

- Nasze działania są wieloetapowe i prace trwają na wszystkich szczeblach organizacji; od wytypowania i preselekcji lasów spełniających kryteria poprzez weryfikację terenową. Precyzowanie wyznaczonych terenów to żmudny proces terenowy – komentuje Jerzy Fijas, z-ca dyrektora ds. zrównoważonej gospodarki leśnej.

W ramach naszej strategii planujemy ograniczyć lub całkowicie wyeliminować pozyskiwanie drewna na 17% zarządzanej przez nas powierzchni leśnej, co obejmuje ponad 1,2 mln hektarów. Szczególną uwagę poświęcamy właśnie dziś starolasom, które wymagają dodatkowej ochrony, aby zachować ich unikalny charakter i kluczową rolę w ekosystemie.

Dlaczego starolasy są tak ważne?

Dojrzałe, stabilne i zgodne z siedliskiem  drzewostany są kluczowe dla zachowania różnorodności biologicznej, regulacji klimatu oraz zapewnienia siedlisk dla licznych gatunków roślin, zwierząt i grzybów. Dlatego szczegółowo weryfikujemy w terenie wszystkie wskazane obszary, aby zapewnić ich optymalną ochronę.

Zachęcamy do śledzenia naszych działań i dzielenia się opiniami.

W dobie zmian klimatu ochrona starolasów to wspólna odpowiedzialność za przyszłość lasów Europy.