Asset Publisher
Lasy nadleśnictwa
Ogólna powierzchnia Nadleśnictwa wynosi wg stanu na 01.01.2016 r. 17 968 ha, w tym powierzchnia leśna 17 203 ha.
Nadleśnictwo zostało podzielone na 12 leśnictw, przeciętna powierzchnia leśnictwa wynosi 1497,31 ha.
Charakterystyka przyrodniczo-leśna
Nadleśnictwo leży w Bałtyckiej krainie przyrodniczo-leśnej, dzielnicy Pobrzeża Słowińskiego, mezoregionie Równiny Białogardzkiej. Rzeźba terenu ukształtowana w czasie ostatniego zlodowacenia jest zróżnicowana, przechodzi od terenu równinnego do pagórkowatego. Wysokość nad poziom morza waha się od 30 m do 130 m. Stosunkowo długi okres wegetacyjny, duży opad, ciepłe lata i łagodne zimy sprzyjają produkcji leśnej. W związku z bliskością Bałtyku obserwuje się jego łagodny wpływ na klimat. Przeciętna temperatura roczna wynosi około 7 o C, przy rocznym opadzie około 790 mm. Okres wegetacyjny trwa średnio 240 dni. Niekorzystny wpływ późnych przymrozków często odbija się na jakości upraw. Obszar Nadleśnictwa pokrywają w przeważającej części piaski sandrowe z płatami piasków zwałowych i glin zwałowych. Wzdłuż cieków i zbiorników wodnych występują współczesne osady bagienne: torfy i mursze. Przeważającym typem gleby są gleby rdzawe zajmujące 71 % powierzchni. Ponadto występują gleby bielicowe 12 %, brunatne 4 % i gleby torfowo - murszowe 4 %.
Procentowy udział typów siedliskowych lasu
Dominującymi typami siedliskowymi są bory świeże, bory mieszane świeże i lasy mieszane świeże. Łącznie siedliska borowe zajmują 80 %, a lasowe 20 % powierzchni. Najliczniej występującym gatunkiem lasotwórczym jest sosna, zajmująca 84 % gruntów zalesionych, tworząca drzewostany jednogatunkowe, a na siedliskach żyźniejszych mieszane ze świerkiem, dębem, bukiem i brzozą. Udział gruntów porolnych wynosi około 50%. Drzewostany te są często lukowate i opanowane przez hubę korzeniową. Drugim gatunkiem co do powierzchni jest świerk - 5 %. Z cenniejszych gatunków występują buk 3 %, dąb 2 %, modrzew 1 % gruntów zalesionych.
Asset Publisher
Asset Publisher
Natura 2000
Natura 2000
Na terenie Nadleśnictwa Manowo znajdują się trzy obszary objęte ochroną w ramach Europejskiej Sieci Natura 2000:
Dolina Radwi Chocieli i Chotli (PLH 320022). Obszar zatwierdzony przez Komisję Europejską decyzją z dnia 12.12.2008r. Na terenie nadleśnictwa znajduje się jego stosunkowo niewielka część, 3360 ha stanowiących jedynie ok. 15% mającej blisko 22 tys. ha powierzchni. Obszar obejmuje dolinę Radwi i doliny jej największych dopływów: Chotli i Chocieli, począwszy od obszarów źródliskowych aż po strefę ujściową do rzeki Parsęty w Karlinie. Największa koncentracja zjawisk źródliskowych na Pomorzu, strome wąwozy i jary, ogromne nisze źródliskowe, rozległe w dolinach rzecznych lasy łęgowe o charakterze źródliskowym, unikalne torfowiska alkaliczne, przejściowe, poligeniczne, a także tarliska ryb łososiowatych oraz liczna populacja głowacza białopłetwego to jedynie kropla w morzu przyrodniczych ciekawostek jakie kryje Dolina Radwi Chocieli i Chotli.
Wiązogóra (PLH 220066). Obszar zatwierdzony przez Komisję Europejską decyzją z dnia 10.01.2011r. W ostoi znajduje się 12 kompleksów roślinności bagiennej (od 0,3 ha do 58 ha), obejmującej torfowiska przejściowe, wysokie, brzeziny bagienne i jeziora dystroficzne. Poza niewielkimi fragmentami kwaśnych buczyn i dąbrów w części zachodniej obszaru, na pozostałym terenie pagórkowaty krajobraz między mokradłami pokrywają suboceaniczne bory sosnowe. Występuje tu obfity zestaw torfowiskowych gatunków roślin naczyniowych, w tym szereg zagrożonych w skali krajowej lub regionalnej oraz gatunków chronionych. Ze względu na mozaikę siedlisk torfowiskowych i borowych obszar ten wyróżnia się różnorodnością faunistyczną (w skali lokalnej znajduje się tu najbogatszy zespół awifauny i najważniejszy obszar lęgowy płazów).
Mechowisko Manowo (PLH 320057). Zatwierdzony przez Komisję Europejską decyzją z dnia 10.01.2011r. Obszar obejmuje bardzo dobrze wykształcone torfowisko poligeniczne - mechowisko, położone w dolinie rzeki Dzierżęcinka. Dobrze zachowane mechowisko, z kompletem gatunków, w tym z liczną populacją lipiennika Loesela i sierpowca błyszczącego, a także ze stanowiskiem Vertigo angustior, stanowi wybitną koncentrację walorów "naturowych" w jednym, niewielkim obiekcie.
